Afgelopen week, 15 november, was het eindelijk zover. Mama en Esther kwamen aan in Suriname voor een onvergetelijke week. Koffers vol spullen voor de Fatimaschool zijn meegekomen naar hier. Op de maandag werd mama direct aan het werk gezet, ze moest namelijk een lezing houden op de basisschool waar ik mijn project doe. De lezing ging over trauma's bij kinderen.

Op dinsdag was ik jarig. Ik ben deze dag letterlijk en figuurlijk in het zonnetje gezet. Nog nooit heb ik zo’n zonnige verjaardag gehad. Het allermooiste verjaardagscadeau was natuurlijk mijn bezoek vanuit Nederland. Maar in de ochtend was er tijd om vele lieve berichten en cadeaus, meekregen vanuit Nederland, in ontvangst te nemen. Vervolgens zijn we na een lekker ontbijt opgehaald voor de jeepsafari. Een dag lang met een jeep door de jungle en genieten van de natuur. In de avond zijn we uit eten gegaan, samen met mijn huisgenoten. Bij het restaurant aangekomen zag ik de ballonnen al hangen. Staande op mijn versierde 'verjaardags-stoel' werd het ‘happy birthday’ mij toegezongen. Al met al heb ik een onvergetelijke verjaardag gehad.

De woensdag zijn we naar Santigron geweest.Santigron is een mooi gelegen Marron dorp van de stam der Saramaccaners aan de Saramacca rivier, zo'n 30 kilometer vanaf Paramaribo. Santigron is het enige traditionele Marrondorp dat dicht bij de stad ligt. Het dorp is bijzonder omdat er verschillende marronstammen met elkaar samen leven.
Aangekomen in het dorp hebben we een rondleiding gekregen door het dorp. Dit was heel bijzonder omdat we tijdens deze wandeling een goede indruk kregen van de geschiedenis van het dorp, het traditionele leven van de Marrons en hun cultuur. Zo heeft iedere familie één of meerdere gebedshuizen, hier vereren ze geesten en wanneer vrouwen ongesteld zijn moeten ze deze periode uitzitten in het vrouwenhuis, een roze gebouw aan de rand van het dorp. Na de rondleiding hebben we genoten van een heerlijke lunch, bestaande uit o.a. pindarijst, een speciaal feestgerecht voor de Marrons, groenten, salade, vlees, vis en fruit. Al het eten werd gemaakt door bewonders van het dorp zelf. Na de lunch hebben we een cultureel dansoptreden mee mogen maken, ondersteund door Apintie drums. Daarna hebben we een boottocht gemaakt over de Sarramaccarivier. Bij terugkomst nog een drankje en toen was het helaas weer tijd om terug naar de stad te gaan.

De donderdag hebben we de dolfijnen, kaaimannen en plantage tour gedaan. Om 13:00 uur moesten we aanwezig zijn bij de Leonsberg, waar een mooi houten bootje op ons stond te wachten. Na een klein kwartiertje varen kwamen we aan op een plek waar de Atlanthische oceaan en de Suriname- en de Commewijnerivier in elkaar samenliepen. De kans dat we dolfijnen zouden spotten was klein, aangezien het die dag regende. Maar gelukkig lieten de dolfijnen, mede door het hoge gegil van Evianne, zich al snel zien. Dit was een heel bijzonder moment en we hebben eindeloos genoten van de rondzwemmende en springende dolfijnen.

Na het ' dol-fijne' avontuur zijn we naar Nieuw Amsterdam gevaren, waar we Fort Nieuw-Amsterdam hebben bezocht. Het fort diende als verdedigingslijn tegen binnenvallende vijandelijke vloten. In de gevangenis waren vier isoleercellen. Hierin was een houten brits en een emmer maar er was geen daglicht. Men werd er minstens een week lang opgesloten en mocht alleen eenmaal per dag naar buiten om te eten, dit bestond uit water en brood. Met een gemiddelde temperatuur van 30 graden stonk het erg in die cellen. Slaven werden hier gevangen gehouden en rondom het fort zijn plantages aangelegd. Tijdens het bezoek van Fort Nieuw-Amsterdam hebben we een stukje geschiedenis gezien over de slavernij in Suriname.

Na dit bezoek zijn we verder gevaren naar de plaats waar onze gids op dit moment verblijft. Bij aankomst hebben we genoten van een lekkere Surinaamse maaltijd, rijst met kip. Vervolgens zijn we staande achterop de laadbak van een Jeep een stukje gaan rijden. We zijn langs het primitieve hutje, welke nog in aanbouw was, van de gids gereden en zijn diverse kleine dorpen gepasseerd. Toen het eenmaal donker was zijn we met een korjaal het moeras ingevaren. Van top tot teen, letterlijk, ingesmeerd met deet tegen de muggen. Ik zat achterop de boot en voor ik het wist was er een kaaiman gevangen en kreeg ik deze in mijn schoot gedrukt. In totaal hebben we drie kaaimannen gevangen, waarvan twee kleine en een grotere. Met de kaaiman op schoot hebben we nog een stuk door het moeras gevaren, waar we konden genieten van de sterrenhemel, de junglegeluiden, de vuurvliegjes en vele andere indrukken.

Ik heb ontzettend genoten van de tijd dat mama en Esther er waren en zaterdag middag brak helaas het moment van afscheid nemen weer aan. Gelukkig stond mij zaterdag avond een leuke verrassing te wachten, want mijn fantastische groepsgenoten hadden een partybus voor mijn verjaardag geregeld. Al swingend zijn we door de stad gereden en zo kon ik mijn verdriet gelukkig weer een beetje vergeten!